Hayatının geri kalanında kendinin her şeyden önce bir insan bir birey olduğunu hatırlatmak istiyorum sana..
Sadece gençken ve her şey mükemmelken değil, her şey karıştığında ve hata yaptığında ve dünya daha az parlak olduğunda da..
Yanında olmak isteyen biri olduğunda da emin olmalısın ki..
Seni desteklemek ve cesaretlendirmek isteyen biri..Senin ona verdiğin değer kadar sana emek veren biri..Gülüşünü duymak, seninle kahvaltı hazırlamak ve yirmi, otuz, elli yıl boyunca tüm aptal şakalarını dinlemek isteyen biri.. Çünkü hayatta zorlayıcı şeyler vardır, gerçekten zor, bazen ağır ve incitici şeyler.. Ama aşk bunlardan biri olmamalı..
Zedeleyen ve ruhsal olarak sürekli inciten bir ilişki ancak ve ancak zehirli bir ilişki olabilir. Bir süre sonra ise benliğine, arzularına, ihtiyaçlarına ve sezgilerine yabancı hale gelirsin. Bunun cevabı daha derinlerde saklı oluyor olur elbet.
Aşk elini tutmalı ve bu fırtınalarda cesurca yardım etmeli sana. Aşk senin güvenli yerin olmalı. Bu yüzden lütfen, aldığı değeri göremeyen birine kendinizin en iyi yanlarını vermeyin. Sana ilgiyle bakmayan ve tereddütsüz kalmak istediğini bilmeyen birine razı olma. Ancak varlığınızla onurlandırıldığınız, ruhsal olarak zenginleştirildiğiniz bir yerde sevgiden bahsetmek mümkün olur..
Varlığınızla onurlandırıldığınız ilişkilerde onarılmanız dileği ile..
